Ferahfeza
Ey derin aşkımdan bi haber,
Mehtaptan güzel berrak yüzlü yarim.
Bilir misin?
Kamer küser, şems utanır,
Kainat doğar geceden,
Ve iklim Akdeniz olur seni görünce.
Ki manan değil midir ferahlık?
Uzak diyarlardan kalbimi fetheden göçmen.
Dokuzlar, beşler gider; garip şifa bulur,
Göz görür, gönül katlanır, saat işler...
Ki budur deva; deva değil Ferahfeza.
Çölde gelen; hasretlik seraptır,
Senin gibidir serap, sensindir serab-ı ömrüm.
Bi çare gönül bilir bunu ve böyle yaşar,
Gün olur, alır başını gidemez; bekler Ferahfeza'yı.
Tutkun usluma gelir durur berrak yüzün;
Senin Ferahfeza'n dumandan doğmaktır.
İlleti yenip karşına durmaktır.
Duymayacağını bilip,
Bi çare kelimeleri kağıda dökmektir.
RPanzerV
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder